ZNACZENIE: Wiosłowo-żaglowa łódź używana przez Wikingów (VII – XI w.).
UŻYCIE: Drakkary były dużymi łodziami bezpokładowymi, a ich wysoki dziób zdobiła rzeźba w kształcie smoka. Drakkary były bardzo zwrotne i wytrzymałe, dlatego wykorzystywano je zarówno do żeglugi rzecznej, jak i morskiej i oceanicznej. Mniejsze łodzie nazywane były snekkjur, a ich dziób dekorowała rzeźba węża.
PRZYKŁAD: Wikingowie w swoich drakkarach wypuszczali się bardzo daleko. Dotarli do Rusi Kijowskiej, Bizancjum, a także do Ameryki Północnej – na długo przed Kolumbem.
ETYMOLOGIA: staroskand. drekar – smok.
