ZNACZENIE: Kierunek ascetyczno-mistyczny w Islamie.
UŻYCIE: Sufizm jest mistyczno-ascetyczno-kontemplacyjną ścieżką do poznania boga. Mimo że jest to duże uproszczenie, można przyjąć, że sufizm jest islamem liberalnym, ekumenicznym i postępowym. Ortodoksyjni sufi (wyznawcy sufizmu) jednak – przy całym nacisku, jaki kładą na czystość intencji i uczucia – nie wzywają do odrzucenia surowego prawa koranicznego.
PRZYKŁAD: Jak głosi jedna z nauk sufizmu: „Sufizm polega na tym, iż nic ciebie nie posiada”.
ETYMOLOGIA: arab. sūfīj – odziany w strój z wełny.