ZNACZENIE: Alkohol wysokoprocentowy (45-89%) otrzymywany w wyniku destylacji ziół, głównie piołunu, anyżu oraz kopru włoskiego; piołunówka.
UŻYCIE: Oryginalnie absynt pochodzi ze Szwajcarii, w której używany był jako lek przeciwbólowy, jednak swoją popularność zawdzięcza francuskiej bohemie przełomu XIX i XX w. Od Francuzów modą mocno zarazili się później Czesi. Z powodu domniemanych właściwości psychoaktywnych, przez lata jego produkcja i sprzedaż była zakazana, a kraje UE zaczęły ponownie zezwalać na jego produkcję dopiero w latach 90. XX w. Absynt spożywa się najczęściej rozcieńczony wodą i dosłodzony cukrem. Z powodu swojej zielonej barwy, a także właściwości psychoaktywnych jest czasem nazywany ‚zieloną wróżką’.
PRZYKŁAD: O sławie absyntu może świadczyć uwiecznienie go na obrazie przez Edwarda Degasa (Absynt) czy Edouarda Maneta (Pijący absynt), mnie jednak odrzuca od niego na sam drażniący zapach anyżku.
ETYMOLOGIA: fr. absinthe – znaczenie jak wyżej; także piołun.