ZNACZENIE: Odstępstwo w twórczości od przyjętych zasad.
UŻYCIE: Pierwotnie określenie dotyczyło poezji, później objęło także inne dziedziny literatury. Licentia poetica to zasada dopuszczająca maksymalną swobodę tworzenia, skutkującą np. zmianą form składniowych, gramatycznych, ale też zasad logiki, smaku czy prawdopodobieństwa.
PRZYKŁAD: Wiedział, że jego praca dla niektórych profesorów będzie gorsząca, na obronie powoływał się więc na zasady licentia poetica stosowane przez Bukowskiego – poskutkowało, obronił się z wyróżnieniem.
ETYMOLOGIA: łac. licentia poetica – swoboda poetycka.