ZNACZENIE: Inaczej zachowanie się, prowadzenie się.
UŻYCIE: Konduita odnosi się przede wszystkim do zachowania budzącego zastrzeżenia etyczne. Wyraz jest przestarzały, jednak wciąż używany, w zależności od kontekstu, może mieć wydźwięk żartobliwy.
PRZYKŁAD: Moja sąsiadka jest osobą podejrzanej konduity, nie chcę wiedzieć z czego się utrzymuje, jednak z drugiej strony nigdy nie było z nią problemów. Stosuję się zatem do niepisanej zasady „wolnoć Tomku w swoim domku”.
ETYMOLOGIA: fr. conduite – prowadzenie, sprawowanie.
