POPRAWNIE: Labilny to inaczej niestały, zmienny. Labilność emocjonalna to chwiejność uczuciowa. Labialny z kolei jest synonimem przymiotnika „wargowy”, często stosuje się go w językoznawstwie, do określenia spółgłosek labialnych, czyli wargowych, tworzonych przy górnej wardze, np. ‚p’, ‚b’.
BŁĘDNIE: Stosowanie wyrazów wymiennie lub na odwrót.
DLACZEGO TAK?: Przymiotnik labilny pochodzi od łacińskiego labilis – chwiejny, nietrwały, przemijający, z kolei czasownik labi oznaczał pośliznąć się, upaść; labialny wywodzi się również z łaciny, labium to warga.
Uwaga, chyba wkradła się literówka do opisu Dlaczego tak? Od łacińskiego labilis pochodzi przymiotnik labilny……
PolubieniePolubienie
jasne, dziękuję, już poprawione
PolubieniePolubienie
no i wszystko jasne;) dzięki
PolubieniePolubienie
Jako fonolog muszę wtrącić swoje trzy grosze… Otóż /p, b/ oraz /m/ wymawiane są za pomocą *obu* warg – górnej i dolnej, stąd – precyzyjniej – nazywa się je dwuwargowymi. Są jeszcze spółgłoski wargowo-zębowe – /f, v/ (symbol oznacza dźwięk zapisywany przez Polaków jako ) – te z kolei wymawia się, zbliżając *górne* zęby do *dolnej* wargi. Obie grupy spółgłosek – dwuwargowe i wargowo-zębowe – zalicza się do szerszej klasy wargowych/labialnych.
PolubieniePolubienie