ZNACZENIE: Inaczej urodziwy młodzieniec.
UŻYCIE: Efeb był w starożytnej Grecji młodym mężczyzną w wieku 18-20 lat, odbywającym obowiązkową służbę wojskową. W tym wieku chłopcy poddawani byli tzw. efebii, czyli obowiązkowemu szkoleniu wojskowemu, poprzedzającemu uzyskanie pełnego obywatelstwa.
PRZYKŁAD: Gdyby nie to, że robi z siebie emo, byłby z niego efeb.
ETYMOLOGIA: gr. hēbē – młodość, uroda młodości.