ZNACZENIE: Śmierć spowodowana wyrzuceniem lub wypadnięciem przez okno.
UŻYCIE: Defenestracja była często sposobem zabójstwa z powodów politycznych, samosądu, albo upozorowaniem samobójstwa. Najbardziej znana jest tzw. druga defenestracja praska z 1618 r., gdy z pałacu w Pradze wyrzucono przez okno dwóch namiestników cesarskich, jako wyraz protestu przeciwko pogwałceniu swobód religijnych. Była to bezpośrednia przyczyna rozpoczecia wojny 30-letniej.
PRZYKŁAD: Gdy poinformowała go, że to koniec ich związku, zagroził jej defenestracją. Mało się tym jednak przejęła – mieszkali na parterze.
ETYMOLOGIA: łac. fenestra – otwór, wylot, okno.