ZNACZENIE: Inaczej pojednawczy.
UŻYCIE: Koncyliacja to działania mające na celu doprowadzenie do porozumienia między stronami sporu. Określenie to najczęściej stosuje się w prawie międzynarodowym, a skupia się na powołaniu komisji badawczej. Koncyliacja tym różni się od mediacji, że komisja koncyliacyjna sama formułuje propozycję załatwienia sporu, a w mediacji w opracowywaniu propozycji biorą udział strony sporu.
PRZYKŁAD: Nie pomogły ani prośby, ani groźby – do porozumienia nie doszli. Dopiero komisja koncyliacyjna pomogła w osiągnięciu consensusu.
ETYMOLOGIA: łac. conciliatio – porozumienie.