ZNACZENIE: Przyznanie cudzoziemcowi obywatelstwa kraju, w którym przebywa.
UŻYCIE: Dawniej indygenat oznaczał też przyznanie cudzoziemskiemu szlachcicowi szlachectwa polskiego. Początkowo prawo indygenatu posiadał król. Przyjęcie obcego szlachcica do szlachty polskiej wraz z herbem zrównywało go z pozostałą szlachtą. Mimo że część obcej szlachty posiadała tytuły baronów, hrabiów czy przedrostki „von”, „zu”, czy „de” nie miały one w Rzeczypospolitej znaczenia i nie stanowiły polskich tytułów szlacheckich. Indygenat można było utracić przez skazanie na banicję, połączone z utratą czci.
PRZYKŁAD: Pierwszymi, którym został przyznany indygenat byli synowie Stefana Batorego.
ETYMOLOGIA: łac. indigenatio – prawo obywatelstwa.
Słowo Dnia 
Czy podane przepisy ws. indygenatu oznaczają, że jeden z przywódców Powstania Styczniowego 1863r. – gen. Michał Jan de Hennig von Heidenreich – „Kruk” będący naczelnikiem Podlasia i woj. lubelskiego pochodził z rodziny osiadłej w Kurlandii, której nadano indygenat?
Był dowódcą mego Pradziadka – ś.p. Andrzeja Maciejewskiego m.inn. w zwycięskiej bitwie pod Żyrzynem a ja posiadam jakże patriotyczny nekrolog
który wymienia kilka stoczonych bitew z Moskalami. Sławomir Czarnecki
PolubieniePolubienie