ZNACZENIE: W odniesieniu do argumentacji, rozumowania, sprowadzenie czegoś do niedorzeczności.
UŻYCIE: Dowód, twierdzenie ad absurdum nazywane jest też dowodem apagogicznym lub sokratejskim. To sposób dowodzenia prawdy, którą szczególnie lubił Sokrates. Ad absurdum to forma dowodu logicznego, w którym z założenia o nieprawdziwości tezy wyprowadza się sprzeczność ze zdaniem prawdziwym, co pozwala przyjąć że zaprzeczenie tezy jest fałszywe, a sama teza prawdziwa.
PRZYKŁAD: Po planach zamknięcia stadionów, z powodu przemocy jaka można na nich zaobserwować, jedna z posłanek, że w związku z tym powinno się również zamknąć szkoły – tam wszak przemoc również nie jest obca. Mocny argument w dyskusji, czy klasyczny ad absurdum?
ETYMOLOGIA: łac. ad absurdum – dosłownie ‚do absurdu’.