ZNACZENIE: Dawniej nauczyciel, wychowawca.
UŻYCIE: W niektórych zakonach rycerskich preceptor był przełożonym okręgu. Z kolei w niektórych północnoamerykańskich uniwersytetach preceptor to ochotnicza funkcja studencka, polegająca na pomocy wykładowcy w przygotowaniu wykładów, prowadzeniu biura i przeglądzie sesji. Natomiast w nauczaniu medycyny i pielęgniarstwie, preceptor to doświadczony lekarz lub wykładowca, który nadzoruje studentów podczas zajęć z pacjentami.
PRZYKŁAD: Chcąc zwiększyć swoje szanse na doktorat, został preceptorem swojego przyszłego promotora.
ETYMOLOGIA: łac. praecipere – uprzedzać, uczyć, radzić.