ZNACZENIE: Wykorzystywać jakiś fakt lub jakieś okoliczności dla siebie pomyślne.
UŻYCIE: Dyskonto w znaczeniu finansowym to różnica pomiędzy wysokością zobowiązania płatnego w przyszłości i ceną, po jakiej wierzyciel odstępuje je przed terminem spłaty. Różnica ta stanowi kwotę odsetek przypadającą następnemu wierzycielowi za okres od chwili nabycia do momentu spłaty zobowiązania. Podstawą obliczenia dyskonta jest istniejąca w danym kraju stopa dyskontowa. Dyskontować to inaczej realizować weksel lub inne papiery wartościowe przed terminem ich płatności, z odliczeniem dyskonta.
PRZYKŁAD: Aby obliczyć dyskonto finansowe należy posłużyć się następującym wzorem: D=F-P; D/F=r; gdzie D – dyskonto, F – wartość przyszła kapitału, P – wartość początkowa kapitału, r – stopa dyskontowa.
ETYMOLOGIA: łac. discomputus – potrącenie przy wypłacie przed terminem.