ZNACZENIE: Dążenie do zniwelowania różnic między wyznaniami chrześcijańskimi i przywrócenia jedności drogą wzajemnych ustępstw doktrynalnych.
UŻYCIE: Irenizm to kierunek teologii chrześcijańskiej, który zapoczątkował Erazm z Rotterdamu, a w Polsce, w XVI w., Andrzej Frycz-Modrzewski i Jan Łaski. W literaturze irenizm jest określeniem czystości formy, a epoka z jaką jest wiązany to renesans.
PRZYKŁAD: Irenizmu nie należy mylić z ekumenizmem. Ten pierwszy dąży do zacierania różnic między chrześcijanami, drugi – do odkrycia jedności pod sztandarami jednego tylko odłamu chrześcijaństwa.
ETYMOLOGIA: gr. eirene – pokój.