ZNACZENIE: Inaczej samobiczowanie; także flagellancja.
UŻYCIE: Flagelacja znana jest w chrześcijaństwie od schyłku średniowiecza, a od XI w. weszła do obrządków zakonów. Biczowano się z powodu „kary bożej” i na znak pokuty. Flagelacja jest też jedną z praktyk sadomasochistycznych.
PRZYKŁAD: Naszej reprezentacji pozostała już tylko flagelancja – na znak skruchy przed kibicami…
ETYMOLOGIA: łac. flagellare – biczować, chłostać.
