ZNACZENIE: W fotografii czarno-białej oraz kinematografii rodzaj materiału fotograficznego (zazwyczaj filmu), którego emulsja jest uczulona na wszystkie barwy w zakresie światła widzialnego.
UŻYCIE: Film panchromatyczny charakteryzuje się pewnym obniżeniem czułości w zakresie światła zielonego i nadmierną czułością na kolor niebieski. Jego obróbki należy dokonywać w całkowitych ciemnościach lub przy bardzo słabym oświetleniu barwy oliwkowozielonej. Z kolei w muzyce skala (gama) chromatyczna to taka, która składa się z 12 dźwięków w każdej oktawie.
PRZYKŁAD: Przyzwyczajony do fotografii cyfrowej, kompletnie nie mógł sobie poradzić w ciemni z obróbką panchromatycznego filmu.
ETYMOLOGIA: gr. pan – wszystko + chrōmatos – barwa.