ZNACZENIE: Występowanie u osobnika cechy jego odległych przodków, od dawna już niedziedziczonej.
UŻYCIE: Atawizm to ujawnienie się jakichś zachowań lub cech, które były charakterystyczne dla przodków albo dla jakiegoś środowiska lub kultury. Atawizm może być wynikiem nieprawidłowości w rozwoju embrionalnym, może być także dziedzicznie uwarunkowany. Do cech atawistycznych zaliczane są u ludzi paznokcie i nadmierne owłosienie ciała.
PRZYKŁAD: Atawizmem u człowieka jest np. wystąpienie dodatkowych sutków czy zewnętrznego ogona.
ETYMOLOGIA: łac. atavus – przodek.