DAGEROTYP

ZNACZENIE: Obraz otrzymany najdawniejszą techniką fotograficzną (patrz zdjęcie/dagerotyp poniżej).

UŻYCIE: Dagerotyp to efekt dagerotypii, czyli procesu fotograficznego, w wyniku którego na metalowej płytce otrzymywany jest unikatowy obraz, bez możliwości jego powielenia. Technika ta została opracowana w latach 20. i 30. XIX wieku, a rok 1839 symbolicznie uważany jest za początek fotografii. Materiałem światłoczułym w procesie powstawania dagerotypów była warstewka jodku srebra na powierzchni polerowanej i posrebrzonej płytki miedzianej. Obraz po naświetleniu wywoływany był w parach rtęci, a utrwalany był w roztworze soli kuchennej. Zdjęcie charakteryzowało się dużą rozdzielczością oraz bogactwem szczegółów.

PRZYKŁAD: Powierzchnia dagerotypu była bardzo wrażliwa na dotyk, stąd fotografie umieszczano za szkłem w specjalnym etui.

ETYMOLOGIA: wyraz pochodzi od od nazwiska francuskiego wynalazcy L.J.M. Daguerre’a (1789-1851).