ZNACZENIE: Wykonanie wyroku na wizerunku zbiegłego lub nieżyjącego już przestępcy.
UŻYCIE: In effigie jest znane w prawie europejskim od czasów średniowiecza. Norma ta pozwala na wykonanie kary śmierci na wizerunku zmarłego skazańca, który nie doczekał egzekucji lub zbiegł. „Modelem” może być rzeźba, manekin czy kukła przedstawiające skazańca, które następnie są np. wieszane lub palone, zgodnie z wyrokiem sądu dotyczącym przestępcy.
PRZYKŁAD: Formułę in effigie zastosował m.in. Sąd Najwyższy Kryminalny w czasie insurekcji kościuszkowskiej, wykonując wyrok na przywódcach konfederacji targowickiej 29 września 1794.
ETYMOLOGIA: łac. in effigie – dosł. na wizerunku.
Czyżby autor oglądał ostatni odcinek „polimatów”? 🙂
Jak się to poprawnie wymawia?
PolubieniePolubienie
a nie, bo nie mam telewizji:)
według Kopalińskiego, dokładnie tak jak się pisze
PolubieniePolubienie
a ja też nie mam, polecam obejrzeć:
PolubieniePolubienie
ciekawe, szkoda tylko, że narrator za bardzo próbuje udawać Wołoszańskiego, bo nieco męczy;)
PolubieniePolubienie
W 2013 r. przypada 175. rocznica urodzin i 120. rocznica śmierci Jana Matejki
dlatego każda forma przypomnienia jego geniuszu jest słuszna i celowa.
Przykład do dzisiejszego słowa bardzo przydatny . Dzięki za przykład.
Przy okazji – „Bitwa Pod Grunwaldem” ma nową prześliczną ramę.
Narrator wspominał o korupcji – czy to hasło juz było?
PolubieniePolubienie