ZNACZENIE: Inaczej nieautentyczny.
UŻYCIE: Apokryficzny to synonim niewiarygodnego, fałszywego. Apokryf to z kolei utwór wątpliwego autorstwa, nieautentyczny, falsyfikat. Termin ten stosuje się zarówno do utworów o naprawdę nieustalonym pochodzeniu, autorstwie i autentyczności, ale także dla tych, dla których ich „apokryficzność” jest doskonale znana i zamierzona przez, chociażby, autora. W liczbie mnogiej apokryfami określa się księgi biblijne, nie włączone do kanonu ksiąg autentycznych przez Kościół rzymskokatolicki, Żydów lub protestantów.
PRZYKŁAD: Przykładem współczesnego apokryfu jest Ewangelia Świętych Dwunastu napisana najprawdopodobniej przez jej rzekomego odkrywcę Gideona Ouseleya w celu propagowania idei wegetarianizmu i dobroci dla zwierząt przez próbę ukazania Jezusa jako głosiciela tych idei.
ETYMOLOGIA: gr. apókryphos – ukryty, podrobiony.
Niewłaściwa pisownia: „żydów” w znaczeniu religijnym pisze się z małej litery.
PolubieniePolubienie
Zgodnie z definicją Kopalińskiego, na jakiej bazowałam, jest poprawnie
PolubieniePolubienie
Nie dajmy się zwariować. W tym wypadku słowo „żyd” piszemy małą literą, bo chodzi jak mniemam z kontekstu o wyznawców religii, a nie narodowość.
PolubieniePolubienie
Zgodnie z definicją Kopalińskiego, na jakiej bazowałam, jest poprawnie
PolubieniePolubienie