ZNACZENIE: W odniesieniu do języka: ojczysty, rodzimy.
UŻYCIE: Język wernakularny przeciwstawia się językowi urzędowemu (np. język kurdyjski a język turecki w Turcji), czy językowi standardowemu (dialekt bawarski a standardowy język niemiecki).
PRZYKŁAD: Mimo że cała społeczność opowiadała się za uczeniem dzieci w języku wernakularnym, ostatecznie na wszystkich szczeblach edukacji wprowadzono lekcje w języku urzędowym.
ETYMOLOGIA: łac. vernaculus – rodzimy, domowy.
Słowo Dnia 