ZNACZENIE: Wyraz utworzony z pierwszych liter lub zgłosek innych wyrazów, inaczej skrótowiec (błędnie: skrót).
UŻYCIE: Najpopularniejsza klasyfikacja dzieli akronimy na: literowe, w którym litery wymawiane są osobno, np. PZU [pe-zet-u], RP [er-pe]; głoskowe – wymawiane jako suma głosek, np. NATO [nato], ZUS [zus]; grupowe – wymawiane jako suma połączonych głosek, np. Polfa (Polska Farmacja), Pafawag (Państwowa Fabryka Wagonów); oraz mieszane, będące kombinacją skrótowców wymienionych powyżej, np. CPLiA (Centrala Przemysłu Ludowego i Artystycznego) – [cepelia]. Zasada mówi, że jeśli akronim można odmienić, należy to zrobić z łącznikiem, np. koło GUS-u, wyniki OBOP-u. Wyjątek stanowią akronimy kończące się na „t” i „ł” – zapisuje się je małymi literami oraz pomija łącznik, np. LOT – w Locie; pomija się łącznik także wówczas, gdy akronim ma charakter rzeczownika i kończy się małą literą, np. Polmos – wódka Polmosu. Błędem jest używanie apostrofu w miejscu łącznika.
PRZYKŁAD: Słyszałam w TVP, że na dachu budynku PKO wylądowało UFO. Nie uwierzyłam, ale gdy informacja została potwierdzona przez BBC, wsiadłam do WKD i pojechałam zobaczyć czy to prawda.
ETYMOLOGIA: gr. akros – krańcowy, najwyższy, najbardziej zewnętrzny.